DORWAŁAM APARAT...

...i napstrykałam fotek moich ostatnich prac.
Pierwszy to świąteczny wieniec, który tak bardzo spodobał sie moim Biedronkom, że obskubywały go namiętnie:-) To, co z niego pozostało- powiesiłam na ścianie - obrywanie ozdób ustało. Troszeczkę jest goły, uzupełnię go małymi balonikami i będzie charakterny-noworoczny.

Druga, to wspomniana w poprzednim poście "grupowa" choinka, ozdobiona zabawkami wykonanymi przez moje maluszki i ich rodziców.

Zrobiłam kilka wiklinowych choinek, które zdobią okna.

Tablica w sali też nabrała zimowego wyglądu:

W Każdym kącie (nawet pod palmami) jest kolorowo i świątecznie

Zapomniałam tylko obfocić sufitu i zwisających z lamp śnieżynek, Mikołajów i Skrzatów zrobionych z płyt CD.

Kocham swoja pracę....:-)

Święta, święta i ....

Wszystkim, którzy pamiętali o mnie, mimo mojej nieobecności na blogu, w świątecznych życzeniach- serdecznie dziękuję!
Pomimo, że dzień świąteczny powoli dobiega końca- 
pragnę życzyć Wszystkim zaglądającym, zdrowia, uśmiechu i miłości. 
A to główny powód mojego blogowego niebytu:

Mały Elfik, z którym spędzam większość czasu wolnego, nauczył się obsługi komputera i gdy tylko zaczynam pisać posta, głośno domaga się włączenia bajek, gier lub innych dziecięcych głupotek. :-)
Po świątecznych kartkach, wpadłam w wir produkcji świąteczno-choinkowo- mikołajowych ozdób, potrzebnych dla wystroju sali przedszkolnej.
12 grudnia zorganizowałam Pierwsze Wspólne Ubieranie Choinki w grupie biedroneczek. Impreza (moim zdaniem) bardzo się podobała. Grupowa choinka, ubrana cała w ozdoby wykonane przez maluszki i ich rodziców, wygląda przepięknie!!! A ile zabawy przy tym było!!!! Rodzice z wypiekami na twarzy, mruczący pod nosem kolędy, z ociąganiem opuszczali przedszkole (bardzo późna porą), dziękując za przemiłe chwile....
Zrobiłam sobie na tę okazję naszyjnik- oplotłam agat.

Niestety, klej, którym wkleiłam końcówki był do kitu. Gdy po imprezie już w domu ściągałam kurtkę, wisior wypadł na podłogę, ale miedziane końcówki z zapięciem, gdzieś po drodze zgubiłam. Upadek pokruszył kilka przednich koralików i teraz widać żyłkę. Cały wisior czeka więc na poprawki.
Dorobiłam kilka szydełkowych gwiazdek na moją choinkę i kilka na choinkę siostry.

Jeszcze raz wszystkiego najlepszego.
SZCZĘŚLIWEGO NOWEGO ROKU!!!

KARTKI BOŻONARODZENIOWE

Moje zycie kręci się obecnie wokół 16 (+1) wspaniałych, kochanych, mądrych, ślicznych, itp, itd....dzieciaków. Oczywiście mówię o mojej przedszkolnej grupie (+ wnusia- na punkcie której jestem sfiksowana od czterech lat, a ściśle mówiąc od czterech lat i dziewięciu miesięcy!:-)
Wolne chwile- a takowych mam obecnie baaaaaaaaaaardzo mało- poświęcam rysowaniu, malowaniu, wycinaniu pomocy do zajęć na kolejny dzień. Dziecko aby ZROZUMIAŁO, musi zobaczyć, dotknąć, powąchać a czasami nawet skosztować....
Jednak wśród nawału zajęć, które mimo wszystko UWIELBIAM, znajduję czas na moje Dłubanki.
Donoszę uprzejmie, że obecnie koralikuję, robię drutowy komin, macham szydełkowe bombki, wykonuję kartki świąteczne.
O tych ostatnich doniosę więcej.
W Moim przedszkolu zorganizowałyśmy akcję "rozdawania"  kartek ręcznie wykonanych.  Do puszki obok postawionej zbierać będziemy "co łaska". Rodzice zostali wcześniej poinformowani, że kasa przeznaczona jest na dzieciowy cel. Akcja rusza w poniedziałek. Oj!!!!!! Stracha mamy, czy się uda!
A to zdjęcie ohydne, to zajawka karteczek wykonanych przez naszą grupę( Ja i moja pomoc pani Sylwunia- osoba młodziutka ale wielce utalentowana i dusza moja bratnia)

Część pomysłów zaczerpniętych z internetu, dlatego jeśli poznajecie karteczki podobne do swoich to dziękuję za inspirację!

CAPRICE

Znalazłam!!!:) Amelka schowała ją w torebce po ubiegłorocznym prezencie urodzinowym. Dobrze, ze jej urodziny są już za tydzień i babcia chciała zaoszczędzić na opakowaniu prezentu....

Zdjęcia brzydkie, nieostre, komórkowe...

wzór "dowolny"- tzn bez określonego rytmu.

Koraliki FP: Matte Metallic Flax,  Luster Opaque Beige, Medium Topaz AB, Topaz, Dark Topaz.
Przypomnieć chciałam moją wcześniejszą Kapryśnicę z siostrą swoją- córciową bransoletką.

Córki jest oczywiście ta mniejsza, na czarnej siateczce.
Mam nadzieję, że częściej będę tu gościć. Jesteśmy już po Wielkiej Uroczystości:-)
Pasowanie Na Przedszkolaka to przeżycie wielkie dla mnie- jako nowej "Pani" i dla dzieciaczków maleńkich. Po obiedzie tak wyglądały Biedroneczki:-)))

Na koniec jeszcze moje zwierzęta domowe osobiste. Jak pies z kotem???! .............

DOBRANOC!

WIRUS CZY CÓŚ :-(((( ??!!

No normalnie nie mogłam wejść na mojego blogusia!!!!!
Wejść raczej mogłam, ale jako obserwator, a nie właściciel. Cały czas wołało ode mnie PODAJ HASŁO, a ja hasło rok temu wymyślałam, teraz mam zapisane jako ciąg kropeczek, to jak mam podać!!!!!!!!!!!
No, dwa dni klikałam, żebym mogła cokolwiek napisać, ale czy jutro mi dostępu nie zje- nie wiem sama..... CO TO MOŻE BYĆ?!
A teraz to, co chciałabym pokazać: czarno- biało- srebrna
Wzór znaleziony w sieci, koraliki Toho i Preciosa , 8 koralików w rzędzie.....

Do kompletu będzie sznur naszyjny......Obecnie przygotowuję Pasowanie Na Przedszkolaka moich Maluszków dlatego czasu wolnego mam maleńko.
Jeszcze tylko opowiem o mojej kolejnej Kapryśnicy, którą uszyłam..... koloru topazowo- złotego..... trochę węższa BYŁA(!) .... nawet raz miałam ją w pracy.....a potem przyszło moje dziewczę najmłodsze, ukochane....podziwiała, przymierzała, a teraz nie pamięta gdzie przed babcią schowała:-) Uparcie twierdzi, że do przedszkola zaniosła, dla Pani Joli, ale rzeczona się do podarunku nie przyznaje..... No w ludzi wierzę i mam nadzieję, że przy przedświątecznych porządkach odnajdę ją ....
No to tyle, obym jutro mogła sie zalogować, bo ze strachem komputer zamykam...
Pa!

SZAMBALKOWY KOMPLET

...zrobiłam.
Dla siebie.
Do nowej pracy...
Lubię go...
Kolczyki na srebrnych biglach.

Będą kolejne.
Jak będę miała czas....:)

MÓJ AWANS:-)

Zmieniłam miejsce pracy i wykonywane stanowisko. Teraz jestem wychowawcą grupy Biedronek (2,5-latki)- 13 kochanych dzieciątek. Ciężko było rozstać się z poprzednim przedszkolem, ale awans kusił.....Pracy mam ful: pisanie planów, przygotowywanie kart pracy (bo to przecież dwulatki a dla takich nie ma opracowań metodycznych), pomocy, ilustracji, itp, itd....
Koraliki wołają, druty wyciągają błagalnie żyłeczki -a ja czasu na nie nie mam:-((
Myślę, że dobro małego człowieczka ważniejsze od hobby wszelkiego, przyjdzie czas, że bogata we wszelkie metodyczne dobra, w ramach wytchnienia, za druciki lub igiełkę złapię....może już za tydzień lub dwa....
Tylko szambalkę jedną z kolczykami poczyniłam, to obcykam jutro i w eter puszczę.
Teraz dobrej nocy wszystkim życzę i  wskakuję pod kołderkę obok wnusi, której cały tydzień nie widziałam.  Kochana moja maleńka! Schrupać, taką śpiącą, mam ochotę...
Pa!

ZMIENIAM PRACĘ!!!!!!

Z tego powodu mam baaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaardzo mało czasu wolnego:-(
Nie mogę dłubać, pisać, spać ani jeść ( z tego powodu trochę cieszę się-może waga spadnie?!).
Podglądam na szybko Was kochane, ale nic nie skrobię pod- Wybaczcie !!!
Więcej na ten temat  wkrótce .

"INDIAŃSKI" NASZYJNIK

Tak mi się kojarzy...Może to przez te frędzle??? Turkus w centrum, opleciony Toho Jet 11/00 , FP , które zostały z bransoletek i morskie bez nazwy- z bransoletki dla siostry.

A tu jeszcze świeżutki- z wystającymi żyłkami:-)

Pozdrawiam i dziękuję z słowa uznania dla mojej bransoletki Caprice:-)

CAPRICE

...zrobiłam dwie....
Jedna moja- fotki będą dzisiaj, druga dla córki- porwana i noszona namiętnie, zdjęć brak. Robiłam dłuuuuuuugo bo koralików zabrakło i czekałam na następną dostawę.
 Oj zakochałam się w tej formie! Tu muszę podziękować Pani Anecie za bardzo zrozumiały opis wykonania tej bransoletki!

Machanie igłą też wciąga.

Prawda, że ładna:-)))???
CHOROBA MOJEGO MĘŻA!
Mój mąż cierpi....
Ma różne objawy... najwięcej typu werbalnego...
.najczęściej występują w porze popołudniowej ............................................................................................
...najgorsze, ze lek jest praktycznie dla mnie nieosiągalny..........a na ten dostępny ja nie wyrażam zgody.....
 Mój mąż cierpi na.....
.... kompo-żono-wstęt! Jednym zdaniem: Zaczyna marudzić gdy siadam do komputera (Zazdrosny czy co???), że mi oczy wysiądą, że przed komputerem o bożymświecie zapominam (czytaj: zrobieniu mężusiowi kolacji...) itp, itd...
Mam siedzieć przy nim i w skupieniu oglądać programy tv, zmieniane przez niego z szybkością serii z karabinu maszynowego... No, normalnie niewolnica Izaura ze mnie:-)
Lekarstwo znalazłam: czekam aż zaśnie a ja wtedy hulam po necie:-)
 Dobrze,że chociaż koralikować pozwala.....
A dzisiaj rozpusta- mężuś w pracy- ja posta skrobię, bo pochwalić się trzeba. Wiatru w żagle, na dalsze robótki , nabrać. Eeee, kochanego mam męża!!!
Dziękuję za komentarze- Was też ukradkiem odwiedzam, tylko czasami czasu do naskrobania kilku słów, brakuje.
Pozdrawiam.

ZABAWA KOLOREM

Tym razem na mała chwilkę zdradziłam koraliki i machałam szydełkiem, żeby pobawić się kolorem. Wynikiem tej zabawy jest podusia, a raczej poszewka na podusię- z uwagi na brak takowego, czeka mnie jeszcze uszycie i wypchanie okrągłego wkładu.Komórkowiec nie uchwycił rzeczywistych kolorow- są bardzo żarówkowo-wyraziste:-)

 Kwiatuszek czeka jeszcze pranie i formowanie falban . Pyszczydło mi się do tych kolorków uśmiecha:-)

Baniuście też się podoba.
Tył jest mniej reprezentacyjny....

W ramach przeprosin dla mojej koralikowej miłości- wykoralikowałam kilka rzeczy np. czarno-złotą bransoletkę, która poszła do ludzi zanim ją obcykałam. Dwie inne czekają na lepsze fotki, bo jak się chwalić to z głośno, a takimi zdjęciami z komórczaka, to ja głośno nie krzyknę....
Cierpię na Przewlekły Brak Czasu wolnego!!! A w głowie tyle pomysłów....

KOCI LARIAT

Dłuuuuuuuuuuuuuuugi 150cm bez dyndadełek. I pomimo,że nazwa na to wskazuje, wcale nie z kota:-) Z koralików nierównych, ale mających swój urok. Nijak nie mogłam wydobyć prawdziwego koloru. Uparcie na zdjęciach wychodzi granat, a w rzeczywistości jest to coś na pograniczu jagody a lawendy. No i to są właśnie "uroki" zdjęć telefonem:-(

Dorobiłam do niego bransoletkę, tylko nie mogę się zdecydować jakie jej dać wykończenie, żeby nie było za bogato..... ona ma tylko uzupełniać a nie grać pierwsze skrzypce....

A teraz czas na wyjaśnienie nazwy lariatu:

Moja kocumbryna jeszcze jest nieufna, jeszcze nie siada nam na kolana, nie lubi być brana na ręce..... Wiernie towarzyszyła mi jednak w robieniu lariatu, wylegując się obok mnie(!) a nawet cierpliwie pozując w wyżej wymienionym:-)

Pozdrawiam Was Kochane !!!